گیاهان دارویی
هدف این پست آشنایی شما با چهار گیاه دارویی است که در ایران به وفور وجود دارد.احتمالا خیلی از شما در طبیعت این گیاهان رو دیدن و بی تفاوت از کنار آن رد شدین!
گیاه کبر- هندوانه کوهی (Caper)
کبر گیاهی بوته مانند است و دارای شاخههای چوبی باریک و دراز است که شاخههای کهنسال آن بی برگ ولی شاخههای جوان آن دارای برگهای کوچک، باریک و به درازای 12-4 میلیمتر و منتهی به نوک خار مانند است.این گیاه ریشه بسیار سخت و بلند با پوست کلفت دارد که پس از خشک شدن از مغز چوبی آن جدا می شود. این گیاه ممکن است تا سی سال عمر کند.میوه این گیاه کروی شکل (به درشتی یک گیلاس کوچک)، بدون تار و به رنگ سبز با خطوط موازی سبز و یا زرد کمرنگ است و درون میوه آن قرمز و پر از دانه های کوچک و لزج است.(ویکی پدیا) میوه کال و نرسیده این گیاه برای تهیه ترشی بکار میرود .میوه ی این گیاه در غذاهای ایتالیایی به وفور دیده می شود.
کبار(کبر،هندوانه کوهی)ویژگیهای دارویی فراوان و مهمی دارد.ازجمله 1-عصاره برگ و میوه آن کشنده انگل معده بوده و تعدیل کننده حرارت معده است 2-برای درمان بیماریهای نظیر واریس و طحال نیز بکار می رود.3-این محصول صادراتی اگر باسرکه و عسل در هم آمیخته شود پادزهری قوی برای بیشتر مسمومیتها بکار برده می شود.4-این گیاه کبد را تقویت می کند5-درد دندان را تسکین می دهد5-ریشه آن از بخشهای دیگر مفیدتر و پرخاصیت تر است6-برای درمان بواسیر و شستشوی روده ها بکار می رود 7-بالابردن مقاومت بدن در برابر سرماخورذگی ،خاصیت ضد نفخ ،تحریک و تقوین کننده کبد ،ضدعفونی کننده کلیه ها و مجاری ادراری 8-خاصیت ضد روماتیسمی دارد9-جوانه های ناشکفته و مولد گل آن اثر نیرو دهنده داردوبرای بیماری نقرس مفید است.
گیاه شکر تیغال (Echinops)
این گیاه در درمان بسیاری از بیماریها استفاده می شود. محل رویش این گیاه در کوهها می باشد. شکر تیغال ( شکرکه) برای درمان و یا تخفیف بیماری های ریوی به عنوان خلط آور ، برطرفکننده سرفه ، تحریک دستگاه تنفسی تحتانی ، ملین سینه ، رفع خشونت سینه ، صاف کردن صدا و رفع خشکی گلو ، درمان تنگی نفس و آسم استفاده می شود . درمان های دیگری از قبیل درمان افسردگی ، یبوست و چاقی ، تب بری ، متعادل کننده دستگاه گوارش ، تسکین سوزش سردل نیز برای این گیاه ذکر شده است . شکرتیغال ( شکرکه ) برای معده و دردهای احشایی موثر است . خاصیت نوتروپیک دارد و اثر مثبتی بر حافظه و قدرت یادگیری دارد . به واسطه اثرات آنتی اکسیدانتی تری هالوز ، شکر تیغال می تواند به عنوان یک ضد سرطان کاربرد داشته باشد . شکرتیغال در طب سنتی به عنوان طعم دهنده به کار می رفته است . در پزشکی قدیم به عنوان ملین و متعادل کننده دستگاه گوارش استفاده میکردند.
گیاه بومادران (Yarrow or Achillea)
نام لاتین این گیاه برگرفته از نام آشیل، قهرمان افسانهای یونان است. گفته میشود در دوران نبردهای تروآ (حدود ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد) از بومادران برای درمان زخم و جلوگیری از خونریزی و عفونت استفاده میشد. ضمناً این گیاه در دورة ساکسونها برای دفع چشم بد به کار میرفت و نیز در مراسم سحر و جادو هم از آن استفاده میشد. بومادران علف هرز مزارع است و به صورت خودرو در دشتها و کنار جادهها و نواحی کوهستانی اروپا و در مناطقی از شمال ایران و ارتفاعات البرزو درکوههای کرمان بخصوص کوه هزار وکوه بیدخوان بردسیر میروید. دم کرده سرشاخه های گلدار آن، در رفع گاستریت های حاد و مزمن، رفع نفخ و ترش کردن، اثر نافذ دارد. همچنین استفاده از دم کرده بومادران، سبب کاهش فشار خون شده و برای نارسایی های کیسه صفرا استفاده می شود. در ازدیاد ادرار و رفع سنگ کلیه نیز موثر است. به علاوه باد شکن و تب بُر نیز می باشد. شما مي توانيد اين گياه را مانند چاي دم کنيد وآن را بنوشید.
گیاه گلپر (Heracleum persicum)
گلپر گیاهی چند ساله از تیره جعفری است که بیشتر در نقاط مرتفع کوهستان های ایران و نقاط دیگر می روید، با ریشه های ضخیم و برگ های کاملا بریده که پیشینیان برای آن خواص بسیاری شمرده اند، از جمله اینکه موجب نیروی بدن می شود ولی متاسفانه زیاد مورد توجه قرار نگرفته است. گلپر گیاهی گلدار، علفی و چندساله از تیره چتریان است. این گیاه، بومی ایران است و در ناحیه های نمناک کوهستانی ایران و مناطق پیرامونی می روید. گیاهی است مقوی معده و سایر اندام های دستگاه گوارش و دفع کننده نفخ دستگاه گوارش، ترشحات معده را زیاد کرده و سموم بدن را دفع می کند، ضدعفونی کننده و میکروب کش قوی است، خوردن آن شیر زنان را زیاد می کند، خوردن آن به میزان کم، باعث نشاط و شادی شده و در هضم غذا موثر است، برای کمردرد رطوبی نیز مفید بوده و می توان آن را همراه با غذاها میل کرد.